Amazone: aanbiddelijk of afschuwelijk?

Het lijkt wel of mensen óf grote fan zijn van amazones óf er niets van moeten hebben. Raar is dat! Als je dan gaat doorvragen, blijken er heel wat (voor)oordelen en ideeën over amazones te bestaan, die misschien wel, misschien niet waar zijn. Laten we eens inventariseren wat onze ervaringen met deze groene lieve griezels zijn. Want voor mij …. zijn ze lief!

 

Amazones zijn extraverte vogels, ze laten duidelijk merken hoe ze zich voelen. Als ze blij en vrolijk en enthousiast zijn, dan mag de hele wereld dat weten! 😆 Maar zijn ze boos of sjacherijnig, dan zal de wereld het ook weten 👿 ! Je hoort het aan ze, je ziet het aan de lichaamstaal, aan de oogjes, aan de staart, aan de reacties. Dat is gelijk, vind ik, een voordeel van amazones: ze hebben een duidelijke lichaamstaal die voor de meeste mensen niet heel moeilijk af te lezen is. Pinpointende pupillen, een staart die wijd uit wordt gedaan, veren die een beetje overeind komen te staan? Pas op wereld, hier komt een, nee DE amazone aan! ❗ Een groot verschil met een grijsje, dat meestal veel introverter, rustiger, gelijkmatiger en moeilijker te lezen is.

 

Zijn amazones luidruchtig? Laat duidelijk zijn, ze kúnnen heel luidruchtig zijn, poe! Dat heeft ook te maken met dat extraverte: als ze blij of boos zijn, dan laten ze dat jou (en je huisgenoten en je buren en liefst ook nog die van 2 straten verder) even horen. Maar, eerlijk is eerlijk, dat gebeurt bij iedere papegaai wel eens, toch? Ik heb al tientallen amazones in de opvang gehad, van piepjong tot stokoud, man en pop, vele van de -tig ondersoorten en kruisingen, en 96% was (soms na enige training) zeker niet hinderlijk luidruchtig. Tot nu toe zijn er twee of drie amazones geweest die me echt te luidruchtig waren, maar die vertoonden dan ook nog eens ander ernstig probleemgedrag. De andere ik-weet-niet-precies-hoeveel? Lief, handelbaar, soms even luidruchtig maar echt niet te.

 

Wel maakt het heel veel uit hoe je zelf bent en hoe je met een amazone omgaat. Als je óveral op reageert, voortdurend de vogel in het middelpunt van de belangstelling zet, altijd muziek aanzet voor ‘m en ‘m dan ook aanmoedigt om mee te “zingen”, de vogel nooit een poos achter elkaar zijn eigen papegaaiendingen laat doen, tja, dan kan het een behoorlijke herrieschopper worden. Maar komt dat dan “omdat het een amazone is” of om een andere reden? Tja …. 😉 Ik ken voorbeelden van groene griezels die hier in de opvang rustig en niet luidruchtig waren, ook als ze hier lang waren en zich goed thuis voelden. Bij hun nieuwe baasje werden dat soms irritante herriemakertjes , wat overigens door het nieuwe baasje werd gestimuleerd en gewaardeerd. Als zo’n vogel bij mij terug zou komen, ben ik er van overtuigd dat hij weer de rustige vogel van “vroeger” zou worden! Omdat ik mijn aandacht niet laat opeisen, maar zelf bepaal wanneer en aan wie ik die aandacht geef.

 

Dit is een topic over amazones in het algemeen. Het spreekt vanzelf dat hier dan ook nog eens individuele verschillen en karakters heel bepalend zijn. Iedere vogel is anders, je hebt geen garantie op een “pratende grijze roodstaart” of een “opera zingende amazone”. Dus ik ben altijd voorzichtig met generalisaties, omdat je daar menige vogel mee tekort zou kunnen doen. Maar dit is toch wel het algemene beeld dat ik heb van amazones. Ik vind ze leuk, vrolijk, goed te begrijpen (lichaamstaal) en ze hebben mijn hart gestolen. Net als grijsjes en andere gaaiensoorten!

 

De amazone papegaai

Deze hoofdzakelijk groen gevederde papegaai komt in veel huiskamers voor en is zeker een bekende, in gevangenschap gehouden, soort.
Zijn spraakvermogen is niet zo veel minder dan de gemiddelde grijze roodstaart en vanwege hun wat kleinere formaat is het een graag geziene gast in vele huiskamers.

 

De amazone papegaai is er in heel veel verschillende ondersoorten.
Vaak zitten deze verschillen niet in de basis kleur, die overwegend groen is, maar voornamelijk in de kleur op de kop, de wangen, de vleugels enz.
Hieronder een klein aantal voorbeelden van de verschillende ondersoorten.

• geelvoorhoofdamazone
• geelwangamazone
• blauwvoorhoofdamazone
• blauwwangamazone
• geelnekamazone
• venezuelaamazone

 

en zo zijn er nog vele, vele ondersoorten bekend.
In het verleden heeft men zich niet zo nauw gehouden aan het raszuiver houden van deze soorten waardoor er vele kruisingen zijn ontstaan, zoals bijvoorbeeld een blauwvoorhoofdgeelwangamazone.

 

De Amazone in huis

De amazone papegaai wordt zo’n 30-35 cm en is daarbij dus iets kleiner als bijvoorbeeld de grijze roodstaart of de edelpapegaai.
Ze kunnen leeftijden bereiken van 50 tot 60 jaar.
Qua opvoeding is een amazone lastiger op te voeden dan bovengenoemde soorten en het is vaak raadzaam al enige ervaring te hebben wanneer u een amazone in huis haalt.
Wanneer een amazone geen zin heeft en een beetje een slechte bui heeft, dat hebben wij tenslotte ook wel eens, zal dit zeer duidelijk uit zijn lichaamstaal blijken.
Val hem dan niet lastig en geef hem wat ruimte, dat willen we toch allemaal?
De stem van een amazone is vrij luid en hij zal deze ook zeker laten horen.
Ze kunnen hun drukke uurtjes hebben en zijn dan ook duidelijk aanwezig.
Gaat de amazone schreeuwen, doet u er het beste aan om dit te negeren.

Indien u reageert op dit gedrag, zal hij daarmee de bevestiging krijgen dat hij door te schreeuwen aandacht ontvangt, of dit nu positieve of negatieve aandacht is, en zal hij nog vaker gaan schreeuwen.

Verder is het een beweeglijke vogel en heeft hij aardig wat aandacht nodig.
Ze staan bekend om het feit dat ze graag wat slopen. Takken om te slopen is raadzaam
Zorg ervoor dat hij voldoende materiaal en speeltjes heeft waar hij zich naar hartelust op kan uitleven.

Een (eigen gemaakte) klimboom is voor deze soort zeker geen overbodige luxe.
Het is niet verstandig om meer dan één amazone in huis te halen. Ze versterken elkaars gedrag en voor je het weet heb je twee krijsende amazones in huis.