De unieke kaketoe Kaketoes verschillen van andere papegaaien door Linda Middleton Zijn kaketoes werkelijk de probleemvogels van alle papegaaien, zoals ara’s en grijze roodstaarten? Laten we eens kijken hoe uniek ze zijn. Observatie en studie vertellen ons dat kaketoes werkelijk verschillen van andere papegaaien en zelfs van elkaar. Mijn Jenday conure leerde me heel veel over hemzelf en de papegaai, zodat ik helemaal zelfverzekerd thuis kwam met een molukken kaketoe. Hij was zo verschillend dan mijn conure. Had ik verwacht dat ze zo zouden verschillen, dan hadden de eerste 6 maanden beter kunnen verlopen. Sommige kaketoe verschillen zijn subtielen dan dit verhaal ze laat zien. Sommige zijn niet sloopzuchtig en andere zijn heel loyaal naar hun verzorger. Het volgende is een lijst van “basis verschillen” tussen kaketoes en andere papegaaiachtigen.Kaketoes zijn de enige papegaaien met een kuif. De kuif helpt hun, te communiceren met andere leden van hun groep in het wild en met ons als verzorger. Alhoewel er meer vogels roze zijn zoals de flaminge (wat komt door het eten van een bepaald dieet)(als ze dat niet doen worden ze weer wit), is de kaketoe natuurlijk wit of natuurlijk roze. De huid van een gezonde kaketoe heeft poeder, een witte kalkachtige poeder. Dat kleeft aan onder andere kleren en het kan allergische reakties veroorzaken. De beet van een kaketoe is pijnlijker dan dat van een andere papegaaiachtige. Reden is dat de ondersnavel van andere papegaaiachtigen samen met de bovensnavel 2 punten heeft en de kaketoe heeft er 3. De schreeuw van de kaketoes is erg luid. Wees er zeker van dat alle familieleden er mee eens zijn dat ze dit 2 keer per dag zullen horen. Kaketoes zijn niet geschikt voor flats of appartementen, aangezien hun roep erg ver rijkt. Dit kan burenruzies opleveren. Kaketoes houden van lachen, zingen en dansen en het liefst met hun favoriete verzorger. Hun grappige vertoningen zijn wel luid en worden daarom vaak herplaatst. Kaketoes zijn erg manipulatief, “nee” betekend voor een kaketoe “probeer het later nog eens” consequentie is vereist van de verzorger. Kaketoes manipuleren. Ze vinden het prachtig om het voor elkaar te krijgen om de verzorger te laten doen wat zij willen. Bijv. voerbakje op de grond gooien zodat de verzorger het weer op kan rapen. Kaketoes zijn onberekenbaar in hun temperament. Hun humeur kan heel snel veranderen. Bijv. eerst ergens lekker rustig zitten en het volgende moment schreeuwen van plezier of aanvallen naar de verzorger toe. Kaketoes zijn destructief omdat ze echte knagers zijn. Kaketoes zijn meer destructief dan andere papegaaiensoorten. Ze hebben daarom steeds nieuw knaaggoed als wilgentakken of dergelijke nodig om te knagen. Laat ze niet zonder toezicht alleen in de woonkamer, anders zullen er andere objecten zoals een antiek kastje of plinten of snoeren kapot geknaagd worden. Kaketoes zijn niet de beste praters. De meeste spreken een paar woordjes of spreken niet duidelijk Kaktetoes hebben een meer gevoel voor techniek dan andere papegaaiachtigen en zullen met gemak hun speelgoed uit elkaar slopen, zoals de afstandsbediening en zelfs hun kooien. Ze zijn goed in ontsnappen. Door mishandeling worden de kaketoes op hun ziel getrapt dit zullen ze in aggressie uiten en nooit vergeten. Kaketoes hebben veel aandacht nodig. Ze zullen het zelfs eisen, als ze in het verleden al veel geknuffeld en gekroeld zijn. Daarom vanaf het begin niet knuffelen en kroelen. Kaketoes zijn zeer actieve vogels. Ze zijn erg beweeglijk en flapperen graag heel snel met hun vleugels. Kaketoes kunnen heel opgewonden worden in hun spel, wat kan resulteren in schreeuwen en bijten. Kaketoes zijn heel nieuwsgierig en avontuurlijk. Ze zullen de klimboom verlaten om op avontuur door het huis te gaan. Als een andere papegaaiachtige op de grond wordt gezet zal deze meestal wat onzeker zijn. Kaketoes niet. Die vinden het prachtig op de grond te scharrelen. Het is voor hun het begin om op ontdekkingstocht door het huis te gaan. Kaketoes vervelen zich snel, houdt hun daarom bezig met knagen en ook puzzelen vinden ze erg leuk. Kaketoes kunnen heel aanhankelijk naar hun verzorger zijn. Ze zijn vaak onzeker en moet zekerheid aangeleerd worden. Na de kinderperiode, kunnen kaketoes aggressief gedrag vertonen, snel en zonder waarschuwing. Kaketoes houden zoveel van hun verzorger dat ze alles overhebben voor beloningen. De band tussen kaketoe en de verzorger is erg sterk. In een huishouden waar een kaketoe en een andere papegaaiachtige gehouden wordt, zijn deze verschillen heel herkenbaar. Denk nu niet dat het wel meevalt met de nieuwe kaketoe. Sommige zijn meer een uitdaging dan andere. Sommige zijn op het ene moment rustig en het andere moment onberekenbaar. Als je het unieke van de kaketoe begrijpt, dan zul je terugkrijgen een levenslange vriendschap met wat wordt gezegd de meest grote knuffelkont en mens geörienteerde papegaai van alle papegaaiachtigen. Om te onderschrijven wat iemand ooit heeft gezegd, dat een kaketoe houden inhoudt: het geduld van een heilige, de creativiteit van Monet en de brilliante intelligentie van Einstein om een kaketoe op te voeden. Het is verstandig nooit een kaketoe alleen zonder toezicht thuis rond te laten lopen. De rosekaketoe Rosékaketoes zijn zeer sociaal en worden relatief oud. Zijn niet zo luidruchtig, met uitzondering van de vroege ochtend en het begin van de avond. De rosékaketoe is gemakkelijker te houden dan andere soorten.Hoe komt dat? In de lijn staan ze dichter bij de valkparkiet dan bij de witte kaketoe. Ze hebben behoefte aan contact en gaan een sterke band aan met hun eigenaar. Toch hebben ze behoefte aan privacy op z’n tijd. Ze zijn gelukkig als ze simpelweg bij het gezin horen maar hoeven niet de hele dag bij eigenaar te zijn(in tegenstelling tot hun witte soortgenoten) Wat een rosé kaketoe heel erg op prijs stelt is als hij de kans krijgt om lekker door het gras te scharrelen. Ze doen zich tegoed aan gras/zaden/wortels, paardebloemen en een hapje weegbree. Het houdt ze bovendien lekker bezig en dat komt goed uit, want ook al is de rosé makkelijker dan zijn witte soortgenoten, het zijn wel ADHD’tjes en met scharrelen raken ze lekker wat energie kwijt. Er is nogal wat kleurverschil tussen sommige rosé’s en de oogringen kunnen anders zijn. De rosé’s die uit de oostelijke helft(van boven naar beneden) van Australië komen zijn feller gekleurd en hebben de roodachtige oogring. De vogels uit het westen zijn bleker van kleur en hebben een grijs/witachtige oogring. Rosé’s kijken blijkbaar niet zo nauw. Er zijn diverse kruisingen bekend van de rosékaketoe met de valkparkiet maar ook met de grote geelkuif. Zowel in gevangenschap als in het wild. Mannen en poppen zijn vrij makkelijk te onderscheiden. Ze zien er hetzelfde uit, behalve de ogen. Een volwassen popje heeft een koperachtige rode irris terwijl de man, en de niet volwassen vrouwtjes, een hele donkere iris hebben. Veel voorkomende problemen bij de rosé kaketoe: Plukken Automutilatie Vetzucht Meer informatie over soortspecifiekgedrag kun je vinden onder het tabblad Informatie/gedrag-en-opvoeding-/gedrag/soortspecifiek-gedrag.
