Tommy, ara severa

Tommy, een opvang-ara severa pop (!) van 17 jaar kwam uit een heel fijn huisje. Ze heeft er lang gewoond en er werd veel van haar gehouden. Maar door veranderde privé-omstandigheden moest ze worden afgestaan en was ze bij ons van harte welkom.
Een ara severa is een van de dwerg-arasoorten. Ze worden niet zo heel vaak gehouden als huiskamervogel. Een dwergara is een grote ara in een klein velletje: druk, speels, ondernemend, lief, actief, gezellig. Maar niet makkelijker dan een grote vogel. Veel mensen denken dat een kleinere papegaai “makkelijker” is, maar die vergissen zich. Het zijn felle dondertjes die goed en consequent opgevoed moeten worden. En dan zijn ze heel lief en grappig, maar nog steeds drukdrukdruk!
Tommy wil er altijd gezellig bijzitten en dan heeft het opvanggezin echt geen vogel aan haar. Dan kletst ze en dan poetst ze. Ze lijkt een voorkeur voor mannen te hebben. Maar natuurlijk krijgt ze ook alle gelegenheid om lekker op zichzelf bezig te zijn om haar papegaaiending te doen op de speelboom. Want altijd aandacht geven is niet nodig en ook niet gewenst. Tja, door Tommy zelf wel, maar een ara severa die om aandacht gaat eisen/krijsen, dat wil je niet!
Tommy heeft een voetje dat waarschijnlijk een keer gebroken is geweest of ze heeft een ring gehad die haar zenuw heeft beschadigd. Het voetje staat daardoor een beetje raar, maar ze heeft daar gelukkig geen last van. Ze klimt en klautert er net zo makkelijk op los.
Een snoeperdje is het, dat mooie meisje! Van het geluid van de koelkast en een zak chips gaat ze kusgeluidjes maken en ook allerlei andere dingen vindt ze heerlijk. Maar niet alles, hoor, ze is soms een beetje kieskeurig. Ze proeft alles wat je haar aanbiedt, maar ze vindt niet alles even lekker. Ze eet niet veel, maar pellets vind ze het allerlekkerst. Slim, ze weet wat goed voor haar is! Zonnbloempitten heeft ze niet veel mee, maar een chipje of stukje brood daarentegen …. Dat krijgt ze bij ons natuurlijk niet, maar ze reageert er dus wel sterk op, met kusgeluidjes 😁
Ze kan, zoals je ook kan verwachten bij een ara severa, wel behoorlijk van zich laten horen, maar negeren is de oplossing. En niet 1 of 2 x, maar altijd 😉. Ze stapt redelijk makkelijk op de arm op, soms moet ze er nog even over nadenken. We geven haar dan ook alle tijd daarvoor. Op de stok opstappen is sowieso geen probleem. Knuffelen vindt ze ok, maar als ze het zat is dan merk je dat heel snel haha (“hap”). Dus dat is een kwestie van goed haar lichaamstaal kunnen lezen. Ze is heel sociaal naar mens en dier.
Lieve Tommy zoekt een huisje waar weer veel van haar gehouden wordt en waar haar mens(en) begrip hebben voor haar karakter en er goed mee om kunnen gaan. Het is bij de juiste aanpak een gouwe vogeltje!