Tjakko, grijze roodstaartpapegaai

Dat Tjakko zo lief, zo zachtaardig, vrolijk en vol vertrouwen in zijn mens is mag echt een wonder heten. Deze 50 jaar oude grijze roodstaartman heeft namelijk 48 jaar lang aan een ketting in een papegaaienkooi geleefd! Eten moest op zijn kop, hangend aan zijn ketting omdat die net niet lang genoeg was om zittend bij zijn voer te komen. 😭 Gelukkig is hij twee jaar geleden uit deze hel verlost en met heel veel liefde en zorg omringd door dierenvrienden met hun hart op de goeie plaats. Wat een prachtige reddingsactie!
Nu na twee jaar los van zijn ketting te hebben mogen leven en sinds kort ook helemaal verlost van het laatste stukje ketting dat nog aan zijn pootje zat, is Tjakko aan ons afgestaan omdat hem een nog beter leven werd gegund. Een vrij en vrolijk bestaan, zonder kettingen in een kooi en op zijn kop hangend eten, maar vrolijk en vrij op een boom in de woonkamer. En wat geniet die jongen daar intens van. En wat gunnen wij hem dat!
Tjakko is een gezellige flierefluiter die het leuk vindt om erbij te zijn. Wanneer er een muziekje op staat wat hij leuk vindt, gaat hij er vrolijk op headbangen en fluit hij een stukje mee. Lekker eten is ook waar Tjakko van houdt, hij proeft alles dapper. Wel heeft hij wat moeite met grote pellets en krijgt hij daarom een maatje kleinere pellets. Want zijn ondersnavel is een beetje gek gevormd waardoor hij met het puntje van zijn snavel eet en daardoor minder kracht kan zetten om de grotere stukken af te breken, maar met de kleinere stukjes pellets gaat het al een stuk beter. Ei is iets waar Tjakko heel erg dol op is, of het nu gekookt of gebakken in lekkere palmolie is, het gaat er zeker goed in. Ook een partje mandarijn, stukje appel of een lekker druifje valt bij Tjakko flink in de smaak, aan groentenchop moet Tjakko nog een beetje wennen, maar daar gaat hij ook al steeds beter van proeven. De verwachting is dat Tjakko zijn ondersnavel wel regelmatig bijgewerkt zal moeten worden door een goede vogelarts, de hoop is dat daardoor op den duur zijn snavel weer normaal gaat groeien.
Een aai over zijn bolletje is iets waar Tjakko zeker van geniet. Wanneer hij vindt dat het daar tijd voor is buigt hij zijn bolletje naar beneden en wacht hij geduldig tot de eerste kriebels komen. Opstappen doet deze jongen voortreffelijk. Wanneer hij wat ondersteuning nodig heeft, pakt hij heel voorzichtig je hand vast met zijn snavel om zo nog beter op te kunnen stappen. Hij is sociaal naar mens en dier en ook andere vogels. Wát een kanjer!
Al met al een heerlijke jongen die het allerbeste huisje verdient na al die rottige jaren aan een ketting in een kooi. Wij gaan er voor zorgen dat lieve Tjakko dit heel snel en voorgoed zal gaan vergeten. En dat er een forever huisje op hem wacht is één ding wat zeker is, want met zo een mooie jongen mag je in je handjes knijpen als je die in je huis en in je hart opneemt.