Sydney, edelpapegaai

Met een papegaai in huis, is het zelden nog helemaal stil en schoon. Dit is zeker het geval met jonge edelman Sydney (12 juli 2019 uit het ei gekropen). Het snaveltje van deze jonge edelman lijkt nooit stil te staan. Vakkundig wordt zijn speelgoed versnipperd en netjes buiten zijn kooi gegooid. Of hij is druk met het verpulveren en verkruimelen van zijn pellets, groenten en fruit, en zijn lekkere snackjes. Maar bovenal gebruikt Sydney zijn snaveltje vooral om te kletsen. Heel veel te kletsen… Tegen de mensen om hem heen, de tuinvogels of de andere papegaaien in het gezin. En als er niemand wil luisteren, babbelt hij gewoon lekker tegen zichzelf. Zelfs wanneer hij met zijn kop tussen de veertjes op zijn boom zit te dutten, babbelt hij nog zachtjes door.

Het vrolijke mannetje verwelkomt je graag met een ‘kiekeboe’ of een ‘tadaa’ als je de deur binnenkomt. Er is vooral heel liefdevol tegen hem gesproken, dit hoor je duidelijk terug in zijn woordenschat. Maar, zoals een echte edelman betaamt, kan hij ook af en toe wel even luid en duidelijk laten weten dat hij aanwezig is. Gelukkig in hele beperkte mate, omdat Sydney al snel door had dat dit geen extra aandacht oplevert.

Sydney is een hele zachtaardige, actieve en soms wat klunzige vogel. Buiten zijn vindt hij fantastisch, zeker als hij een beetje mag rondscharrelen in de tuin. Een wandelingetje, fietstocht of mee op visite vindt hij ook heerlijk. Zelfs een zacht regenbuitje mag de pret niet drukken en wordt direct door hem benut om een frisse douche te nemen.

In zijn omgang met andere vogels is Sydney iets minder goed. Hoewel hij het gezellig lijkt te vinden met andere vogels om zich heen, en aanzienlijk minder schreeuwt met zijn gevleugelde vrienden in de buurt, vindt hij het ook wel erg leuk om ze te plagen. Het is natuurlijk ook wel een heel mooi spelletje om achter andere vogels aan te jagen, zeker als ze steeds snel voor je wegrennen. Hij lijkt gelukkig totaal niet de intentie te hebben om ze pijn te doen. Hij heeft tot op heden geen contact gehad met andere vogels, dus waarschijnlijk moet hij de sociale omgangsvormen en de “vogeltaal”  nog een beetje leren. Voor nu heeft hij een eigen speelboom, waarmee het probleem direct was opgelost. En ondertussen wordt er natuurlijk geoefend op het samen spelen, samen delen.

Een echte jonge, soms onhandige, soms luidruchtige, maar altijd lieve en gezellige kletskous, onze Sydney!