Erkende Papegaaienopvang
Soera is een witkuifkaketoepop van 25 jaar jong. Een heel vrolijke dame die al een vrolijk leven vol liefde en goede zorgen achter de rug heeft. Haar baasje is jammer genoeg overleden waardoor ze bij ons in de opvang is terechtgekomen op zoek naar een vervolg van haar vrolijke leven.
Soera fourageert en sloopt heel graag, vooral op de grond. Dus veel afwisseling van hout/ gevulde kartonnen doosjes en ander speelgoed is zeer belangrijk voor haar. Ze kan zeker wel alleen zitten tijdens werk of afwezigheid als je haar van voldoende foerageermateriaal voorziet. Maar natuurlijk is ze wel graag bij de gezelligheid. Ze zal dan ook soms je aandacht opeisen als ze je hoort maar niet ziet. Daar hebben het opvanggezin en Soera al flink aan gewerkt want ondertussen is dit voornamelijk in de ochtend als ze nog in haar nachtkooi zit. Dan wil ze even waarschuwen dat ze er ook nog is en uit de kooi wil. Maar verder is het al heel veel minder geworden. Soera slaapt trouwens, naar ondervinding van het opvanggezin, beter als er een doek over haar kooi hangt.
Ze is dus heel graag in de aanwezigheid van mensen en durft dan wel een kleine show te geven met dansen en zingen inclusief of begint tegen je te praten. Alles is “lekker” en ze gaat of heeft ook altijd lekker geslapen als we haar mogen geloven. Zeker als ze de aandacht krijgt dan steelt ze de show. Als ze maar aandacht krijgt, de leeftijd van de persoon speelt hierbij geen rol. Soera houdt gewoon van gezelligheid en gezelschap, logisch toch?
Ze stapt heel makkelijk op en af de hand, haar kooi en speelboom. Deze laatste, als het een onbekende boom is moet ze er toch even aan wennen zoals aan veel andere onbekende voorwerpen die plots toch wel dichtbij komen. Dan is ze even iets terughoudender en bestudeert even dat onbekende voorwerp. Ze woont in het opvanggezin harmonieus samen met 2 blauwgele ara’s, waar ze het prima mee kan vinden. Als ze te dichtbij komen naar haar zin, blaast ze en laten de ara’s zich door haar keurig corrigeren. Ook de vier grote honden zijn geen probleem, ze zal geen contact zoeken maar als ze passeren zal ze er ook niet van opschrikken.
Soera eet heel goed de Harrisonpellets. Af en toe een stukje vers fruit of groente gaan er ook wel in maar dat hoeft niet in grote hoeveelheden. De noten/ pijnboompitten/zaden ed die verstopt zitten in het fourageermateriaal gaan wel vlot naar binnen. Enkel hele walnoten zijn blijkbaar soms moeilijk om te kraken. Douchen met de vernevelaar ondergaat ze, maar is zeker geen fan.
Kortom, Soera is een gezellige dame die zich heel gelukkig voelt in een gezellig thuis waar ze lekker vrolijk aanwezig kan zijn. Wie kan en wil haar dat bieden, deze mooie lieve dame die mooi van binnen én van buiten is?