“Sjaak linksaf”, dat is zo’n beetje het troetelnaampje van ons nieuwste (her)opvangertje: Sjaak de midden geelkuifkaketoe.

Maar eerst even de achtergrond van Sjaak, voor zover we die weten. Een paar jaar geleden hebben wij Sjaak, na een noodkreet, halsoverkop weg moeten halen uit hele slechte omstandigheden. Arme Sjaak was tot dat moment van hand tot hand gegaan, was ook nog maar een paar weken daar waar wij hem hebben opgehaald, en niemand maar dan ook echt niemand (!) wist iets van hem. Zijn geschiedenis, zijn leeftijd, zijn geslacht, zijn karakter, álles was een verrassing voor ons toen. Natuurlijk direct naar de dierenarts met hem voor onderzoek, testen, chippen, de hele rataplan. Daaruit bleek dat de rare stand van zijn linkervleugel veroorzaakt wordt door een oude breuk van waarschijnlijk jaren her, waar nooit zorg aan was besteed. Omdat de vleugel inmiddels helemaal vergroeid is, was het ook niet mogelijk om daar alsnog iets aan te doen. Want dat zou het eerder erger maken dan minder, omdat we toen én nu de indruk hebben dat Sjaak er geen last (meer) van heeft. Maar door de stand van die vleugel lijkt het wel of Sjaak voortdurend richting aangeeft ….. Sjaak “linksaf” dus.

Sjaak is toen lang in de opvang geweest, want hij moest van zó’n eind komen, die arme jongen. Maar gelukkig werd hij na een poos geadopteerd en heeft het daar heel goed gehad. Toch was hij na een poosje weer terug, onze lieve witte vriend. Want hij woonde bij een jong gezin, met kinderen, vriendjes, dieren, een hele hoop (gezellige) reuring rond hem heen. En dat werd Sjaak op den duur wat te veel, hij raakte in feite overprikkeld en ging daardoor probleemgedrag vertonen. Dus kwam hij terug en wij ontvingen hem weer met open armen natuurlijk, onze Sjaak “linksaf”.

Na weer opnieuw een adoptie, in een rustig huishouden, ging het heel goed met Sjakie! Maar door persoonlijke omstandigheden moet hij nu, na een paar jaar, helaas toch weer terugkomen in de opvang. Maar wat doet hij het goed! Hij is rustig, zoals we ook al eerder van hem gewend waren, en gedraagt zich voorbeeldig. Hij eet met smaak zijn pellets en lekkere gaaiensnackjes, kan het goed vinden met andere vogels als ze maar niet te dichtbij komen (want onze stoere Sjaak is niet zo’n held … ), stapt op en is gelukkig weer helemaal zoals wij hem uit het verleden kennen, een brave jongen die erg zijn best doet. Het aller-, allerfijnste vindt hij een uitgebreide douche vanuit een zomerse regenbui, daar wordt hij héél blij van!

Dus conclusie: Sjaak is niet zo geschikt voor een druk huishouden, maar gedijt het beste in een rustige, liefdevolle, zorgzame omgeving met niet al te veel prikkels en een consequente benadering, maar wél leuke uitstapjes natuurlijk. Nou, dat moet toch niet ál te moeilijk zijn om te vinden voor onze lieve bijzondere vriend?