“Hé, mag niet, hè?”, “Ik ben politie”, “Busje komt zo.” Als je deze zinnetjes hoort, dan weet je dat Pipo in de buurt is! Pipo heeft sinds hij geboren is in 1988 heel wat dingen geleerd. Onder andere dus de malste zinnetjes, fluitjes, brabbelpartijen. Hij is over het algemeen heel rustig, je hoort hem nauwelijks. Maar soms zit hij zomaar ineens op zijn praatstoel en komen er wonderlijke dingen uit.

Pipo is al vele lange jaren een goed leventje gewend. Goede verzorging, liefde, aandacht en een hoop lolletjes. Maar vanwege gezondheidsproblemen moest  hij aan ons worden afgestaan, met dank voor het vertrouwen. Je kan merken dat deze mooie grijze grote vriend het goed heeft gehad, want hij paste zich in de opvang al heel snel aan, met alle vertrouwen in mens en dier. Andere papegaaien is hij gewend, honden, katten en kippen vindt hij prima, lekker even een frisse snavel halen in het winterzonnetje vindt hij fijn, douchen is hij overduidelijk gewend. Kortom, een heel erg makkelijke, stoere jongen die niet zo gauw ergens van onder de indruk is.

Pellets eten is hij gewend en doet hij graag. Chop kende hij nog niet zo in die vorm, maar hij vindt het zeker de moeite waard om uitgebreid te onderzoeken. Groente, nootjes, fruit, kruiden, bloemetjes, Pipo proeft en keurt de lekkertjes meestal goed.  Opstappen op een stok doet hij achter elkaar, op de hand/arm ook, maar iets aarzelender. Maar dat heeft hij dan ook al jaren niet meer hoeven doen. Dus soms moet hij daar even over nadenken. En doet het vervolgens braaf.

En waar zijn gekke zinnetjes vandaan komen? Geen idee! Maar heel grappig en onverwacht is het wel, het is zo leuk om te horen als Pipo op zijn praatstoeltje gaat zitten. Wil jij dat vaker horen? Doe dan jezelf en Pipo het plezier om hem te adopteren ….