Erkende Papegaaienopvang
Soms krijgen we opvangpapegaaien binnen, waar we zó verdrietig van worden. Verdrietig, omdat aan ze is af te lezen dat ze het niet best/heel slecht hebben gehad. Soms lichamelijk: te mager, slecht verenpak, geen kracht in hun pootjes, zwak, passief. Maar ook soms geestelijk: bang voor de gekste dingen, doodsbang voor mensen en stokken, soms zelfs voor andere vogels. Dan doet je dierenhart pijn!
Onze opvangara Milo was er lichamelijk niet heel slecht aan toe. Maar geestelijk des te meer. Bang, zó bang was die mooie jongen. Hij wist niet hoe ver hij weg moest kruipen als er een mens aan kwam lopen of als er een (opstap)stok in zijn buurt kwam. Helemaal in de stress, schreeuwen, zo ver mogelijk bij de mens vandaan klimmen. Onze Milo heeft overduidelijke trauma’s opgelopen en het niet best gehad. Gedurende een lange tijd ook al, denken we. Want deze jongen is 30 jaar, wat je hem aan zijn mooie uiterlijk overigens niet afziet. En hoe het komt, wat er is gebeurd, we weten het niet
Want Milo is ergens komen aanvliegen. Ondanks verwoede pogingen via Amivedi en andere kanalen is de eigenaar niet gevonden. Misschien maar goed ook, voor Milo … Hij werd op een paar plekken tijdelijk opgevangen, maar er moest natuurlijk een definitieve oplossing komen. Er werd met ons contact opgenomen of wij deze ara wilden opvangen, natuurlijk wilden we dat! Een dier in nood helpen, dáár zijn we voor! Dus de ara werd gered door een aantal super dierenvrienden, waaronder ook Milly. Als de ara een pop was geweest, was ze Milly gaan heten. Maar bij het testen en chippen is hij natuurlijk ook gelijk gesext en hij bleek inderdaad een hij te zijn. Vandaar zijn naam Milo, de mannelijke vorm van Milly. Als ode aan de mensen die Milo een goed leven gunden en hem dat via ons willen geven. Dank voor jullie zorg voor Milo en dank voor jullie vertrouwen in ons!
Milo is al een poos in de opvang en heeft alle tijd nodig heeft om aan zijn nieuwe leventje te wennen en om over zijn ergste angst heen te komen. Aan zijn gedrag te zien is hij een volièrevogel geweest en is er bar weinig (positieve) aandacht aan hem geschonken. En dan is de overgang naar een huiskamerleven, waar aandacht en liefde voor je is en waar je er echt bij hoort, best wel groot natuurlijk. Maar Milo doet het gewéldig! Dachten we eerst nog dat hij heeeeeel veel tijd nodig zou hebben om zich veilig te gaan voelen, inmiddels heeft hij daar reuzenstappen in gemaakt. Hij is zo dapper, zo leergierig, zo ruimhartig om mensen toch weer te durven gaan vertrouwen, het is ontroerend en indrukwekkend!
Van lekker eten houdt lieve Milo wel, hij eet heerlijk van zijn gezonde pellets en durft ook allerlei snackjes lekker te proeven. Hij lust ze niet allemaal natuurlijk, maar een stukje fruit, noten, wat groente, zelfs een blaadje sla, dat gaat er wel in bij hem. Opstappen op de opstapstok, waar hij eerst doodsbang voor was, dat kan en durft hij ondertussen met gemak. Dat was in het begin best spannend, maar hij heeft wel ervaren dat hij dan lekker mee naar buiten mag of ’s avonds weer terug in zijn kooi met een lekkertje erin. Dus tja, dan neemt hij die opstapstok maar op de koop toe . En dat die opstapstok steeds kleiner wordt waardoor hij soms al met zijn pootje tegen zo’n mensenhand aanzit, tja, dat hoort er ook bij kennelijk. Heel af en toe zit hij al, een beetje per ongeluk, op een mensenarm! En weer ervaart Milo dan, dat de mensen waarmee hij nu te maken heeft, hem geen kwaad doen, integendeel!
Naar andere vogels toe is hij heel vriendelijk, ook naar de kleinere amazones en grijsjes. Hij zit er gezellig samen mee op de buitenspeelboom en klimt er heel voorzichtig omheen, als hij naar een ander plekje wil. Zij zijn ook niet bang voor hem, want hij is niet dreigend. Ook honden en katten vindt hij prima, al heeft hij daar voorheen waarschijnlijk nooit mee te maken gehad, gezien zijn eerste verbazing toen hij ze zag. Sproeien tijdens de hittegolf deze zomer vond hij echt heerlijk. Takjes en steeds dikkere takken zijn niet veilig meer voor hem, hij begint steeds meer te slopen. En Milo is een échte ara, want is ook dol op schommelen!
Al met al geniet Milo met volle teugen van zijn nieuwe leventje en wij van hem! Wat een kanjer, wat een dappere dodo. Wat een voorrecht om dit hele proces weer mee te mogen maken en om hem als Vrolijke papegaai in ons midden te hebben. Welkom, lieve mooie Milo!