Lorre, venezuela amazone

En we hebben er weer eentje in de opvang, zo’n geweldige, indrukwekkende, sterke, zwakke, lieve en dankbare special care-papegaai. Onze venezuela amazoneman Lorre, zo’n jaar of 62, is zó welkom! En zó lief en zachtaardig!

Lorre kwam bij ons omdat zijn erg oude eigenaar niet meer voor hem kon zorgen, misschien al een heel poosje. Gelukkg trok iemand zich zijn lot aan en heeft ons benaderd, omdat wij de ervaring hebben om ernstig beperkte papegaaien een fijn en goed Vrolijk leventje te bieden. Wat een vertrouwen, dank daarvoor!

Want ernstig beperkt, dat is onze Lorre wel. Hij heeft heel lang (zijn hele leven?) in een kooi gezeten met 1 maat stok erin. Met funeste gevolgen voor de bespiering van zijn voeten, die nihil is. Zijn voeten zijn slap, zonder kracht erin, flink artrose en ook helemaal vergroeid. Hij zit dus min of meer op zijn buik en kon toen hij kwam eigenlijk niets met zijn pootjes die een soort slappe flapjes waren. Zijn snavel was zijn enige hulpmiddel waarmee hij zich min of meer door zijn kooi richting zijn voer- en waterbakje trok. Daarnaast is hij aan 1 oog blind en ook het andere oog is niet optimaal meer. Máár … Lorre wíl en zál leven, genieten, erbij horen, een echte papegaai zijn. Wat een levenslust, wat een bikkel!

Lorre heeft direct de (medische) zorg gekregen die hij zo hard nodig heeft. Naar de gespecialiseerde dierenarts, vitamineboost, pijnstilling, enz. Hij heeft verschillende diktes takken en touwen in zijn kooi, waarop zijn voetjes kunnen oefenen, maar waaraan hij zich ook goed vast kan houden. Ook goed voer, buitenlucht en zonneschijn, liefde, koppiekrauwtjes, heerlijk douchen werden hem onmiddellijk gegeven. En wat geniet hij daarvan! Hij knapt op, zijn verenpak wordt beter en minder vuil, hij glanst zelfs al. Hij smult van de pelletjes en de andere gezonde lekkernijen, geniet van lichamelijk contact en kan daar geen genoeg van krijgen, wat een lieverd.

Het mooiste is, dat er heel langzaampjes wat meer kracht in zijn voetjes begint te komen! Daar zijn we zo blij mee. Want hoe hij het doet, doet hij het. Maar hij móet en zál als een echte papegaai door zijn kooi klimmen, nu daar de goede voorzieningen in zitten. Je hart bloedt als je hem ziet tobben, maar hij dóet het toch maar! Zo ongelooflijk, ontroerend , indrukwekkend knap en dapper en sterk. Hij komt precies waar hij wezen wil, al duurt het dan even en is het soms een hele worsteling. Af en toe kukelt hij naar beneden, maar dan klimt hij dapper weer naar boven of het opvanggezin raapt hem voorzichtig op … en hij gaat door waar hij gebleven was. Enne … geen zorg, hij heeft natuurlijk geen hoge kooi en de bodem is zacht 😉. Lorre groeit en ontwikkelt en leert en geniet en is zo dankbaar.

Lieve Lorre, je bent zó ongelooflijk welkom en we zijn zo blij dat we je heerlijk kunnen verwennen, Want ooow, wat verdien je dat, bikkeltje! 💚