Zijn kooi bleef de eerste week wel zijn veilige plek, want ondanks elk dag zijn kooi open stond, kwam hij er niet uit. Tot Loco doorkreeg dat bij de koffietijd, het bij zijn opvanggezin ook tijd is voor een nootje! Na wat aanmoediging kleuterde hij dapper op de kooi om alles eens even goed te bekijken. Vrolijk fluitend keek hij zijn pretoogjes uit was er allemaal in zijn nieuwe omgeving te beleven viel. Die eerste keer smaakte voorzichtig naar meer. Inmiddels stapt hij netjes op, al is het soms nog wat aarzelend. Maar slimme Loco weet heel goed door dat dat kleine beetje spannend de weg is naar gezelligheid, een rondje buiten wandelen of wat lekkers. Dat is het zeker waard!

De reden dat Loco het opstappen waarschijnlijk nog een beetje spannend vindt, is omdat zijn evenwicht nog niet zo goed is. Gelukkig is dat iets waar zijn opvanggezin erg hard met hem aan het oefenen is.

Heel deftig zegt hij zijn eigen naam en roept heel charmant “ohhoh”, maar tussen alle leuke en vrolijke geluidjes en fluitjes horen we soms flinke boeren. Hij kan ook zachtjes mopperen als hij ergens niet mee eens is. Loco leert snel en heeft al veel geleerd door zijn omgeving en de andere vogels goed te observeren.