Wat boffen wij toch altijd met onze opvangpapegaaien, ze zijn allemaal op hun eigen manier zó leuk! Neem nou ons laatste opvangertje, grijsje Jaco, ook alweer zo’n toppertje!

Want Jaco heeft best wel veel verdriet en zorgen meegemaakt, al een flink aantal jaren. Zijn eigenaar werd lang geleden ziek en steeds zieker. Tot hij kort geleden overleed en zijn geliefde grijsje achter moest laten. Jaco heeft al dat verdriet, al die zorgen, dat hele ziekteproces en het uiteindelijke overlijden, natuurlijk in alle hevigheid meegekregen. Daarna heeft hij nog heel even, wel goedverzorgd hoor, alleen in zijn huis gezeten. Tot onze hulp werd ingeroepen, wij hem kwamen halen en hij een nieuw leven begon. Dank dat lieve Jaco aan ons werd toevertrouwd!

En toch, ondanks dat alles, is Jaco zo Vrolijk, zo levendig, zo dankbaar. Wat een herstellend vermogen hebben papegaaien toch, ook al hebben ze nog zoveel akeligs meegemaakt. Onze Jaco is daar weer een heel goed voorbeeld van. Hij voegt zich heel makkelijk, stapt al op op stok en arm, (vr)eeeeet pellets met heel veel plezier, is ook niet te beroerd om een druifje, een stukje appel of mandarijn, een blauwe bes, een heerlijke noot, een boontje enz. enz. te proeven en vervolgens errug lekker te vinden. Hij geniet van het buiten zitten, al moet het opvanggezin wel oppassen dat het niet te koud is voor hem. Want door alle emoties is Jaco wel begonnen met plukken, tja, dat is niet verwonderlijk natuurlijk als reactie …

Maar het allerleukste wat hij steeds meer begint te doen, is uitgebreide fluitconcerten houden, niet hard maar wel melodieus! Van alles komt er voorbij gefloten en soms zegt hij je tussendoor, met een donkere mannenstem, ook nog heel vriendelijk gedag: “Hállo!” Waarop het andere aanwezige grijsje Kees met een hogere vrouwenstem: “Hói!” terugzegt. Grappig en heel gezellig. Jaco vindt het wel leuk om respons te krijgen en begint steeds meer zijn lieve gezellige ikje weer te worden.

O ja, Jaco is nog maar 15 jaar, dus nog jong en in de bloei van zijn leven. Daar kun je nog heel lang plezier mee hebben, met die lieve vrolijke gozer, als je hem in je hart en huis toelaat. Dat moet een voorrrecht zijn, met zo’n leukerd!