Zoals het hoort in de zomer, is onze Gino als een bommetje in het diepe gesprongen. Buiten, andere papegaaien, heerlijk smikkelen, dit lieve blauwgele ara-jongetje geniet er zo van. Hij is 5 jaar jong (2019) en soms ook echt nog een grote kleuter.

Gino kwam halsoverkop naar ons toe, want woonde al een hele lange tijd in een emotionele thuissituatie, waar ook hij erg door werd beïnvloed. Steeds meer in zijn kooi, herrie maken, lelijk doen tegen zijn mensen. Gino was echt door alle boosheid en verdriet behoorlijk van het padje af. Want hij is zó’n lieverd! Dat wisten zijn oude eigenaars en ze gunden hem een beter en harmonieuzer leven. Een dappere, knappe keuze voor zijn welzijn. Maar wat een verdriet.

Toen hij bij zijn opvanggezin kwam, heeft Gino de eerste dagen bij zitten komen: rust, harmonie, gezelligheid, wat geniet hij daarvan! Opstappen doet hij inmiddels weer als een tierelier, zowel op de hand als de stok, bijten haalt hij niet meer in zijn blauwe hoofdje, pellets en chop gaan er in als koek, met andere papegaaien is hij prima en ook met honden, katten, kippen, hij vindt verse takken slopen helemaal te gek en is op de buitenspeelboom afwisselend lekker aan het klimmen en klauteren om daarna een heerlijk schoonheidslaapje te doen. En dat werkt, want móói dat hij is! Als een blad aan de boom is die slimme, lieve, nu ontspannen Gino omgedraaid in die nu nog maar heel korte tijd (ruim een week!)  dat hij in de opvang is.

In de avond zit hij af en toe nog wel te schreeuwen. Dat is een natuurlijk moment, heel veel papegaaien laten van zich horen bij ochtend- en/of avondschemering.Waarom dat is? Dat staat uitgebreid uitgelegd in onze basisworkshop ;-). Die Gino kennelijk ook heeft bestudeerd, want in de avond laat hij af en toe wel van zich horen. Omdat er niet alleen sprake is van natuurlijk gedrag, maar ook van aangeleerd gedrag doordat er voorheen steeds erg op is gereageerd (= aandacht = beloning), houdt hij dat nu nog (te) lang vol. Ook moppert hij tussendoor op zichzelf, je kan precies horen wat de reacties waren. Nu wordt er niet op gereageerd en niet op gemopperd, dus het vlakt steeds meer af van ongewenst gedrag naar natuurlijk gedrag. Het verbetert met de dag, elke avond is het korter en minder hard. En er zijn zelfs al een paar avonden geweest dat hij zijn snaveltje hield. Dus daar wordt aan gewerkt en gaat helemaal goed komen!

Gino, een grote lieve leerbare gevoelige mooie kleuter. Een ventje om zo trots op te zijn, want wat leert  hij snel en graag, wat is hij flexibel, wat is hij dol op mensen en gezelligheid. Een voorrecht als je hem in je hart en je huis opneemt!