Wel al een hele poos in de opvang, al een maand of 8, vanaf begin november 2024. En dan toch nog niet aan het logeren of geadopteerd? Hoe kan dat nou? Want het is zo’n lieverdje!

Yara, een popje uit 2007, is naar ons toegekomen terwijl ze al besmet was met het polyomavirus. Ze was jaren geleden geadopteerd, maar kon helaas niet bij haar adoptiegezin blijven. Dus moest terug naar ons. Wij nemen onze verantwoordelijkheid voor de door ons herplaatste papegaaien, die immers nog steeds ons eigendom zijn. heel serieus. Want normaal gesproken nemen we natuurlijk geen vogels aan die besmet zijn met een van de vier papegaaienziektes. Maar in Yara’s geval, als “terugkomertje” hadden wij geen keus. Yara kwam, compleet met polyomavirus onder de leden. Op de andere drie ziektes testte ze negatief gelukkig.

Ze is dus linea recta bij ons in strikte quarantaine gegaan en daar zit ze nu nog. In een aparte ruimte, ver bij de andere vogels vandaan, met speciale hygiënemaatregelen. Wel vocaal contact tussen haar en de andere papegaaien, ook wel  visueel contact, maar geen lichamelijk contact en vooral veel ruimte ertussen! Intussen is ze een paar keer hertest en zijn de waardes niet meer aan het dalen. Dus we vrezen dat onze vogelarts gelijk heeft en dat Yara dit virus niet meer kwijt zal raken en er drager van zal blijven. Ze is er gelukkig helemaal niet ziek van. Maar is natuurlijk wel een besmettingsgevaar voor andere vogels. Dus ze zal daarmee nooit in aanraking mogen komen en kan het veiligst worden geplaatst bij iemand die geen andere kromsnavels heeft of ooit zal aanschaffen! Duimen jullie mee dat we dat kunnen vinden voor Yara’tje, zo’n speld in een hooiberg?

Want Yara verdient een gouden plekje. Een rustig plekje zonder buren al te dichtbij. Want ze is, zoals elke kaketoe, hypergevoelig voor prikkels en drukte. Ze doet dan ook heel regelmatig een of zelfs meerdere dutjes per dag, gewoon om de indrukken die ze binnenkreeg te verwerken. Dan gaat ze in een rustige, afgedekte kooi en valt ze tevreden in slaap. Als ze niet genoeg rust krijgt en overprikkeld is, doet ze lange tijd achter elkaar een geit na: ze mekkert dan echt 🙂 enne …. behoorlijk wat harder dan een echte geit. En daar worden buren niet echt blij mee. Trouwens, eerlijk gezegd jij zelf ook niet!

Maar als daarmee rekening wordt gehouden en voorkomen kan worden dat ze mekkert, is het een lieverdje. “Hoi!”, “poepie” en dat soort lievigheden komen voorbij als je haar aandacht geeft. Een koppiekrauw vindt ze heerlijk, een kletspraatje ook. Maar niet 24/7 natuurlijk. dat is teveel van het goede. Opstappen doet ze probleemloos, lekker smikkelen en chop eten ook. Enne … ook rommel maken, haha.  Van andere vogels, honden, katten, kippen, is ze niet onder de indruk.

Dus we hopen heel erg dat we voor onze Yara binnenkort een prachtig, veilig plekje kunnen vinden, waar er veel van haar wordt gehouden en ze haar Vrolijke leventje kan voortzetten.  En dus heeft ze jullie positieve instraling en jullie draaiende duimen hard nodig! Helpen jullie dat mooie lieve pechvogeltje daarmee?