Op een avond een telefoontje: “Mijn moeder is gisteren overleden, maar nu zit haar grijze roodstaartpapegaai in zijn eentje in het lege huis en (dagelijkse) verzorging is binnenkort niet meer mogelijk. Wat nu?” Nou, onmiddellijk handelen: een opvangplekje improviseren voor het dier, testen en quarantaine regelen, afspraak met vogelarts, overleg met RVO over deze situatie, contracten opstellen, papegaai (heul ver weg … ) ophalen en naar het tijdelijke quarantaine-adres brengen, enz. De zaterdag erna was Rokko veilig en goedverzorgd bij ons. En was de familie van de oude eigenaar op dat punt ontzorgd.

Rokko is een popje waarvan we de leeftijd niet precies weten. Wel weten we dat ze bij haar vorige eigenaar was vanaf 1997. Gelet daarop en op haar ring moet ze ergens tussen 29 en 26 jaar zijnl Ze is heel zachtaardig maar is niet veel gewend. Uit haar kooi kwam ze voorheen niet, dus dat is nu best spannend voor haar. Ze haalt de gekste toeren uit om die enge hand/arm te ontwijken. Dus met geduld en kalmte zijn we haar van alles aan het leren, er wordt hard gewerkt door Rokko en haar opvanggezin. Ze komt er wel, die dappere dodo.

Waarschijnlijk heeft ze al een langere tijd te maken gehad met ziekte en zorgen en ziekenhuis en nu dus ook overlijden. Dat heeft invloed op een vogel zoals Rokko, een beetje rommelig verenpakje, een beetje terughoudend gedrag, kat uit de boom kijken. Maar dat alles wel met een ontroerend zacht en slim kopje. Papegaaien die veel hebben meegemaakt hebben tijd nodig om weer om te schakelen naar zorgeloos, blij en een fijn leven. Maar dat krijgt Rokko’tje natuurlijk, alle tijd die ze nodig heeft. Dat verdien je, lieve meid, en dat geven we je met alle liefde. Want we zien maar al te goed dat je een dappere kanjer bent die het allerbeste thuisje van de hele wereld verdient!