Wat is het toch fijn als mensen ons weten te vinden! Dat zorgt er regelmatig voor, dat we een papegaai echt heel erg kunnen helpen. Zo dus ook met onze Janneke, een opvang-geelvoorhoofdamazone .

Een poosje geleden werden wij gebeld door paraveterinair Charlotte van Dierenkliniek ’t Leidse Land (leiderdorp@leidse-land.nl), dat zij een oude amazone had behandeld die dringend herplaatst moest worden. De geelvoorhoofdamazone was van een meneer die de vogel vanwege gezondheidsredenen al lang niet optimaal had kunnen verzorgen, dus de hulp en de buurvrouw hadden deze taak zo goed mogelijk op zich genomen. Maar nu was de eigenaar helaas overleden en moest de vogel herplaatst. Maar waarnaartoe? De amazone had ook medische zorg nodig, dus de twee dames bezochten de dierenkliniek. En zo ging het balletje rollen: de dames zaten met de handen in het haar, paraveterinair Charlotte ging op internet zoeken naar een vertrouwde en goede opvangmogelijkheid en vond Stichting Vrolijke Papegaai. Ze belde ons en … de amazone werd op de kortst mogelijke termijn opgehaald en met open armen in de opvang opgenomen bij ons. Zo fijn als dat in samenwerking met iedereen zo snel en goed geregeld kan worden, allemaal met hetzelfde doel voor ogen: de papegaai redden en een heerlijk leventje gaan geven!

Er was/is nauwelijks iets bekend over de papegaai: geslacht onbekend, naam onbekend, leeftijd onbekend. Inmiddels is ons duidelijk geworden dat de vogel zéker een jaar of 40 zou moeten zijn. Omdat de amazone uit Leiden afkomstig is, hebben we “hem” in eerste instantie Jantje (van Leiden)
genoemd. Natuurlijk moest Jantje getest worden, gesext, extra opgelapt worden door middel van een vitamineboost, de snavel en nagels goed bijwerken. Dat is allemaal direct gebeurd en tot de uitslagen bekend waren, moest Jantje in quarantaine. Maar ook daar genoot hij al van: aandacht, goed voer, met kooitje en al naar buiten, lekker douchen, zelfs dat was al feest voor hem. Zijn kopje en oogopslag werden met de dag relaxter en vrolijker. Zo dankbaar en mooi om te zien!

Gelukkig bleken alle testuitslagen goed te zijn en was Jantje dus … een meisje. Daarom hebben we haar Janneke genoemd, een lieve naam voor een hele lieve en o zo dankbare vogel. Janneke is nu dus uit quarantaine, zit in een wereld zonder tralies op de buitenboom te genieten van alle nieuwe en fijne dingen, van soortgenoten, van het zonnetje en de buitenlucht, van alle heerlijke pellets en papegaaiensnackjes. Haar evenwicht is nog uitgesproken slecht, haar pootjes zijn nog zwak, maar dat gaat allemaal goed komen. Ze zit op dikke en dunne takken en touwen, die soms lekker schuin hangen. Dus die pootjes, die ontwikkelen zich wel! Dat evenwicht, dat komt er wel! Ze stapt al, heel voorzichtig want wiebelig, op een opstapstok, gaat mensen stiekempjes steeds leuker vinden in plaats van griezelig, kijkt haar kraaloogjes uit naar soortgenoten, honden, katten, kippen en geniet intens en overduidelijk van sproeien en douchen en alle andere nieuwe fijne ervaringen. Die Janneke, die komt er wel, onze dappere Leidse dame!